8 Şubat 2011 Salı

bir

sakin - bu defa

Okulu birakali iki sene oluyor. Hayatimi oluruna birakali tam dokuz ay. Kendimi onun kollarina birakali uc ay. O beni birakip baskasini bulali bir hafta.

Hayatima cok buyuk anlamlar yukledim hep. 'Biri' olacaktim ben, onemli bir sey. Evde oturup koca beklemeyecektim mesela, annemin sozunu dinlemeyecektim. Kendi hayatimin 'bir bileni'ydim ben. Hep kafamin dikine gidecektim.

Bir gun teyzemlerle oturuyorum. Varolussal boslukla ilk karsilastigim yaz. Benim bir ailem olmadi pek. Babam bile uzak bir akrabamdi, teyzem akrabam sayilmazdi.

Bir suru kadinlar, konusuyorlardi. Ben oradaki varligimdan huzursuzlanip dururken. Ben her yerdeki varligimdan huzursuzdum. O gun bunun teyzemle bir ilgisi oldugunu dusundum. Ben teyzemin evinde, sicak bir yaz gununde, sikintili sikintili oturuyordum iste ozetle.

'Fatma salcasini yapmis, tatile de gitmisler` dedi teyzem. Teyzem icin salcani yapip tatiline gittiysen tamamdi. Salcayi yaptigin gun yaz mevsiminin sezon finali oluyordu.

Dusundum. Ben asla salca yapmayacaktim. Benim cok onemli islerim vardi, salcayi da marketten alivereydik. Bir de salcayla mi ugrasacagimdi.

Sonra dusundum. Cok dusundum ben o yaz. 'Salca yapsam gecer mi acaba icimdeki bu sikinti' dedim. Belki de butun bunlari gozunde buyuten bendim. Salca yaparak da gecer giderdi hayat, hem belki daha mutlu olurdum.

Bugun, haytimin su noktasinda, icinde bulundugum derin huzursuzlukta ben biliyorum ki artik donup salca yapamam. Fakat teyzemler salca yaparken inandigim kadar da inanmiyorum artik dunyayi degistirebilecegime.

Ne biri olabiliyorum, ne oburu. Peki yine de 'biri' olmus sayiliyor muyum ben? Yani hic kimse olamamak da biri olmaktan sayiliyor mu?

Belki de ben, yasamin bir cesit ara formuyumdur.

8 yorum:

farzi misal dedi ki...

ne güzel söylemişsin iki taraftan da olamıyoruz...

Kesinizmirli dedi ki...

benim gibi manyaklar da varmış yalnız değilmişim teşekkürler =)

"leb" demeden... dedi ki...

offf ooof ağda ya...

bi hüzün bastı şimdi beni...

sen "olması gereken"sin aslında. arada kalanlar salça yapıyor. özüne dön kuzum...

dünya parmağının ucunda. çevir gitsin...

Beelzebub* dedi ki...

Çok başarılı bir anlatım, ve çok dürüst bir yazı. Belki de sen şuan değiştireceğin yaşamının geçiş formusundur?

Sed. (weba) dedi ki...

hani sana içimdekileri anlatsam da yazsan bu kadar olur Canan.
Ne çok şey buldum kendimden.
Bu garip yaşam formu halimiz düzelir mi yoksa böyle bir ömür devam eder mi merak ediyorum

Adsız dedi ki...

Huzursuzluğun Kitabı'nı okumuş muydunuz?

agdabandi dedi ki...

hayır. bulacağım ama merak ettim şimdi

Unknown dedi ki...

bir şekilde arada kalmış ruhlarız, arafta. bişi lerden, biyerlerden gelmişiz iz mi yoksa gitmiş iz mi ne olmuş anlamadım. salça, samanlık, seccade, sarımsak, soğan, sala. hepimizin hikayeleri...